Dzwony w Brzeźnie

Ich dźwięk towarzyszy najważniejszym wydarzeniom naszego życia. Napełniają przestrzeń radosnym głosem zwołując na niedzielną Eucharystię, chrzest czy ślub. Obwieszczają triumf Zmartwychwstania. Z dostojeństwem i powagą towarzyszą pogrzebom. Oznajmiają ważne wydarzenia, ostrzegają przed niebezpieczeństwem. W południe zachęcają nas do modlitwy "Anioł Pański". Może niektórych denerwują i przeszkadzają. A jak to było z naszymi dzwonami?

Dzwon jest przedmiotem niosącym piękną, głęboką symbolikę. Dzwon to dźwięk, muzyka, harmonia, ale również wolność, radość, alarm, trwoga, wezwanie, ostrzeżenie, egzorcyzm. Chrześcijaństwo w głosie dzwonów upatruje głos Boży, który wyraża radość i smutek, dziękczynienie i prośbę, wzywa do jedności i manifestuje misterium Chrystusa. Ich daleko rozlegający się uroczysty dźwięk, wywołujący podniosły nastrój, zdaje się mówić „Tu jest obecny Pan...”. Ich dźwięk udziela pewnego rodzaju błogosławieństwa. Rozpięte między niebem a ziemią rozdzielają sacrum i profanum.

Poświęcenia dzwonu dokonuje biskup dla podkreślenia ważności tego aktu. Dzwonom kościelnym nadaje się imię świętego patrona, który użycza swego głosu instrumentowi, by błogosławić i oddalać od nas pokusy i złe duchy. 

Od 2001 roku w Brzeźnie rozbrzmiewa głos trzech dzwonów, którym nadano imiona: Jan Paweł II, Józef i Andrzej.

"Może ktoś nas zapytać, jaki sens mają dzisiaj dzwony, skoro niemal każdy nosi zegarek na dłoni. Głos dzwonu budzi nas ze snu. Nie chodzi o sen fizyczny. Chodzi o stan ducha, kiedy jesteśmy tak bardzo pochłonięci różnymi sprawami, nie zawsze najważniejszymi, że drzemią w nas i zasypiają inne ważniejsze pragnienia, ważniejsze cele, ważniejsze sprawy. Ilekroć usłyszymy głos dzwonu rozlegający się z kościelnej wieży, możemy choć na chwilę wznieść umysł i serce do Boga, uświadomić sobie Jego obecność w naszej codzienności.

    Głos dzwonu docierający jednocześnie do uszu wielu mieszkańców może sprawić, że poczują się wspólnotą ducha. Ta wspólnota gromadzi się w świątyni na modlitwie, słucha Bożego słowa, sprawuje wspólnie Eucharystię – sakrament miłości" - kard. Stanisław Dziwisz.